Rachunkowość franchisingu
Franchising to przede wszystkim schemat finansowania i zarządzania. Franchisingobiorca zwykle inwestuje własny kapitał w prowadzenie niezależnej działalności, ale w ramach uzgodnionego umownie sposobu. W zamian za korzystanie z nazwy marki, wejście do sieci i uzyskanie dostępu do zastrzeżonej wiedzy lub produktów, franchisingobiorca wnosi opłatę płatną z góry, albo rozłożoną w czasie. Z drugiej strony, franchisingodawca generuje przychody z opłat wnoszonych przez franchisingobiorcę lub z wyłącznego prawa do dostaw towarów i usług, co z kolei przekłada się na zysk. Złożoność rachunkowości w przypadku franchisingu dotyczy ujęcia przychodu, w szczególności opłaty wstępnej. Czy należy traktować ją jako przychód wypracowany bezpośrednio przed rozpoczęciem działalności, czy jako opłatę za przyszłe usługi? (W takim przypadku opłatę należałoby ująć w przychodach przyszłych okresów do momentu zrealizowania związanych z nią usług.) Pochodzenie słowa: ze starofrancuskiego „franc” = ‘wolny’, następnie w XVIII wieku znaczenie słowa ewoluowało do wolności głosu, a następnie w XIX wieku do zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej.
Rachunkowość funduszy
Metoda rachunkowości i prezentacji sprawozdania finansowego, zgodnie z którą aktywa i zobowiązania grupuje się w oparciu o cel, na jaki mają być przeznaczone. Rachunkowość funduszy jest generalnie stosowana przez podmioty państwowe i organizacje działające nie dla zysku. Przykładowo, instytucja dobroczynna może odkładać środki na określony cel („fundusz celowy”).
