Rynki kapitałowe (a rachunkowość)
Finansowa funkcja rynków kapitałowych polega na kierowaniu zasobów gospodarki tam, gdzie zostaną one najbardziej „produktywnie” wykorzystane – przy czym na konkurencyjnym wolnym rynku miarą produktywności jest tworzenie majątku, mierzonego wartością bieżącą netto przyszłych przepływów pieniężnych. W dążeniu do realizacji tego celu, rynki kapitałowe muszą z kolei polegać na informacjach z zakresu rachunkowości, które powinny być rzetelne, aktualne i gromadzone przy możliwie najniższych kosztach. Choć wyniki poprzednich okresów nie są głównym przedmiotem zainteresowania rynku, w połączeniu z oceną sytuacji bieżącej są one zwykle (choć nie zawsze) dobrym wyznacznikiem wyników przyszłych. Aby sprawozdawczość finansowa spełniała swoje zadanie i sprzyjała efektywności rynków kapitałowych, musi opierać się na szeregu następujących czynników:
Rynki wymagają zarówno odpowiedniej „ilości”, jak i „jakości” informacji finansowych. Przy niedostatecznej ilości informacji, rynek nie będzie wiedział, gdzie skierować kapitał. Według teorii ekonomicznych, najwięcej kapitału powinno się przeznaczać na inwestycje i przedsiębiorstwa oferujące najwyższą stopę zwrotu; inwestycje o niższej stopie zwrotu powinny również dostawać kapitał, ale jedynie pod warunkiem, że oferowany z nich zwrot nie jest niższy niż koszt kapitału. Każde zdolne do funkcjonowania przedsiębiorstwo powinno więc otrzymywać kapitał proporcjonalnie do swojej rentowności. Rynek kapita- łowy wymaga również odpowiedniej „jakości” informacji. Użytkownicy sprawozdań finansowych muszą pokładać w nich zaufanie, jeżeli mają na ich podstawie podejmować decyzje. Ryzyko księgowe może to zaufanie podważyć, zmuszając inwestorów do żądania dodatkowej premii za ryzyko, która z kolei podniesie koszt kapitału. Rachunkowość jest więc kluczowym elementem infrastruktury dobrze funkcjonującej gospodarki rynkowej.
