Benchmark (test porównawczy) jest standardem, który funkcjonuje jako punkt odniesienia. W branży finansowej wzorzec jest standardem pomiaru, który można wykorzystać do oceny wyników danego składnika aktywów lub portfela inwestycyjnego. Do najczęstszych form wskaźników referencyjnych należą tak zwane indeksy, które są w zasadzie instrumentami finansowymi stosowanymi do reprezentowania grupy indywidualnych cen rynkowych lub zbioru punktów danych.
W skrócie benchmark oznacza wzorzec, stopę odniesienia służąca do oceny efektywności inwestycji w jednostkach uczestnictwa funduszu. Benchmarkiem może być np. indeks giełdowy (WIG, WIG20) lub średnia rentowność bonów skarbowych. W założeniach fundusz powinien osiągać wyniki nie gorsze od benchmarku, do którego się porównuje.
Dla różnych klas aktywów, takich jak papiery wartościowe, waluty, obligacje, akcje i kryptowaluty, stworzono różne testy porównawcze. Popularnym przykładem testu porównawczego jest indeks S&P 500, który uwzględnia kapitalizację rynkową 500 dużych amerykańskich firm. Firmy te są wybierane przez wyspecjalizowany komitet zgodnie z metodologią ważenia.
W kontekście informatyki benchmark polega na uruchomieniu wielu operacji komputerowych i oprogramowania jako sposobu pomiaru względnej wydajności określonego produktu lub usługi. Wiele programów porównawczych zaprojektowano specjalnie do tego celu i są one sprzedawane jako oprogramowanie analizujące duże ilości danych.
Benchmarki są również stosowane w kontekście analizy biznesowej, jako praktyki, która często obejmuje pomiar i porównanie zachowań biznesowych i wydajności – albo w stosunku do tego, co byłoby uważane za najbardziej wydajną lub akceptowalną praktykę, albo w stosunku do innych firm, które są uznawane za bardzo skuteczne.
Jeśli chodzi o przemysł blockchain, nadal istnieje zapotrzebowanie na testy porównawcze. Idealnie byłyby one oparte na badaniach naukowych i mogłyby zostać stworzone jako standardy pomiaru do badania różnych funkcji blockchain, takich jak przepustowość i skalowalność sieci, stopień decentralizacji, wydajność różnych mechanizmów konsensusu, a także wydajność inteligentnych kontraktów.
Benchmark jako narzędzie
“Współczesne firmy i organizacje działają w warunkach gospodarki wolnorynkowej. Środowisko, w którym funkcjonują, jest bardzo złożone oraz podlega dynamicznym przemianom i zjawisku konkurencji. Sytuacja ta wymaga od firm ciągłego doskonalenia i dostosowywania się do zmian zachodzących na rynku. Jedną z metod zarządzania, która to ułatwia, jest benchmarking. Benchmarking umożliwia organizacjom poprawę działania organizacji na podstawie uczenia się od najlepszych punkty odniesienia. Może być skutecznie stosowany przez różne typy organizacji, zasadniczo we wszystkich obszarach ich funkcjonowania. Oznacza to, że metoda ta jest często stosowana w zarządzaniu organizacjami. „
Historia powstania metody benchmarkingu
“Za początki benchmarkingu uznaje się działania podjęte w Japonii po roku 1945, polegające na obserwacji funkcjonowania przedsiębiorstw amerykańskich i zachodnioeuropejskich. Obserwacje poprzedzały udoskonalenie rozwiązań, a następnie ich zaimplemetowanie w firmach japońskich.”“Pierwszym przedsiębiorstwem, które zastosowało benchmarking, był amerykański Rand Xerox Co. Pod koniec lat 70. XX wieku firma znajdowała się w trudnej sytuacji – sprzedaż ich urządzeń drastycznie spadła. Było to wynikiem pojawienia się na rynku kopiarek japońskiej firmy Canon, która swoje produkty sprzedawała po cenie niższej, niż koszty wytworzenia podobnych wyrobów w Xerox. Korzystając z rozwiązań i doświadczeń liderów rynku Xerox najpierw usprawnił systemy realizacji zamówień i zapasów magazynowych. Następnie widząc pozytywne rezultaty udoskonalił szereg pozostałych funkcji i procesów.”
