Fundusze obligacji

Gie艂da S艂ownik Poj臋膰

1301

Obligacja jest d艂u偶nym instrumentem finansowym. Na tej podstawie emitent (d艂u偶nik) zaci膮ga zobowi膮zanie (d艂ug) wobec obligatariusza (w艂a艣ciciela obligacji) na okre艣lony czas, wyp艂acaj膮c mu w zamian wynagrodzenie (odsetki). Zgodnie z polskim prawem emitent obligacji jest odpowiedzialny za zobowi膮zania zaci膮gni臋te przez nie wraz ze wszystkimi jego aktywami.

Najbardziej znane na rynku s膮 obligacje skarbowe, tj. wyemitowane przez Skarb Pa艅stwa. Du偶e miasta, samorz膮dy, instytucje finansowe i przedsi臋biorstwa r贸wnie偶 korzystaj膮 z tej metody pozyskiwania pieni臋dzy.

Ze wzgl臋du na spos贸b okre艣lania zysku i jego wyp艂aty obligacje mo偶na podzieli膰 na trzy podstawowe kategorie:

  1. o sta艂ym oprocentowaniu: oprocentowanie nie zmienia si臋, dop贸ki nie zostanie wykupione, jest wyp艂acane w z g贸ry okre艣lony spos贸b, np. kwartalne lub roczne;
  2. o zmiennym oprocentowaniu: oprocentowanie zale偶y od konkretnego wska藕nika w okresie poprzedzaj膮cym wyp艂at臋 odsetek, np. kwartalne lub roczne o stopie inflacji, stopach zwrotu z bon贸w skarbowych lub innych stopach sta艂ych;
  3. zerokuponowe: odsetki nie s膮 p艂acone, a obligacje s膮 sprzedawane po cenie ni偶szej ni偶 warto艣膰 nominalna, po kt贸rej s膮 wykupione, np. obligacja zostaje sprzedana za 90 000 PLN, a po roku zostaje wykupiona za 100 000 PLN.

Obligacje s膮 najpopularniejszym instrumentem d艂u偶nym, w kt贸ry inwestuj膮 fundusze inwestycyjne. Je艣li stanowi膮 one dominuj膮cy element depozyt贸w, fundusz jest klasyfikowany jako obligatoryjny lub d艂ug.