Funkcja autoryzacyjna

Osoba (osoby) w hierarchii udzielania decyzji kredytowej przez bank, która podejmuje ostateczną decyzję o przyznaniu kredytu. Realizacja tej funkcji zależy zazwyczaj od stażu pracy pracownika i dopasowywana jest do poziomu ryzyka związanego z danym zapytaniem kredytowym. I tak, doradca kredytowy w danym oddziale będzie dysponował wystarczającymi prerogatywami by otworzyć kredyt w rachunku bieżącym, ale wysoki kredyt korporacyjny będzie musiał zostać zatwierdzony przez komitet kredytowy. Realizacja takiej funkcji zależy więc od danej sytuacji i jest każdorazowo określana w podręczniku kredytowym. Esencją funkcji autoryzacyjnej jest połączenie umiejętności podejmowania decyzji (unikanie „paraliżu” przez nadmierną analizę) oraz odpowiedzialności (dana osoba powinna być całkowicie odpowiedzialna). Osoba pełniąca funkcję autoryzacyjną musi bardzo często w sposób rozważny znaleźć złoty środek pomiędzy zyskiem a ryzykiem (zob. poniższy cytat).

Jakość bankiera

Bankowiec musi być zarówno sprzedawcą, jak i  analitykiem. Jeśli pozwolisz analitykom kierować bankiem, zostaniesz bez klientów; jeśli natomiast oddasz bank w ręce sprzedawców, zbankrutujesz… Dobry sprzedawca zdecydowanie wart jest swojej ceny, za pracę dobrego analityka warto zapłacić co najmniej tyle samo, ale osoba, która łączy cechy sprawnego sprzedawcy i precyzyjnego analityka warta jest dziesięć razy więcej. Jeśli potrafisz mówić „nie” i jednocześnie sprzedawać, klucz do biura zarządu nosisz w plecaku.

George S. Moore, legendarny bankowiec amerykański, The Banker’s Life (1986), s. 147