Odroczenie spłaty długu
Przedłużenie harmonogramu spłaty oraz terminu wymagalności kredytu w nadziei, że kredytobiorca, dysponując dodatkowym czasem na zgromadzenie wymaganych środków, będzie w stanie spełnić warunki oryginalnej umowy kredytowej jedynie z małym opóźnieniem. Jednocześnie odsetki nadal są naliczane. Ponadto kredytobiorca może zapewnić inne świadczenia, opłaty, więcej zabezpieczenia lub ulepszenia operacyjne, w zamian za narażenie banku na większe ryzyko zapadalności. Czasami zmiana terminów polega tylko na zrzeczeniu się prawa do pominiętej spłaty kapitału i przesunięcia jej na koniec harmonogramu spłaty. Przełożenia terminu spłaty dokonuje się na gruncie przekonania, że kredytobiorca jest z zasady wypłacalny oraz że niedotrzymanie terminu płatności było spowodowane chwilowym brakiem płynności, np. w przypadku rentownego przedsiębiorstwa, które poniosło zbyt duże wydatki na aktywa trwałe, lub w razie chwilowego spowolnienia w jego sektorze. Może to być rozważnym posunięciem – w obliczu ograniczonej płynności, cierpliwość jest zaletą. Ryzyko jest niewielkie, a ponadto przeczekanie może być jedynym sposobem na odzyskanie funduszy. Jednakże jeśli problem polega na niewypłacalności, odraczanie spłaty będzie nieskuteczne (zob. płynność a wypłacalność). Wymagana może być bardziej radykalna restrukturyzacja długu (np. konwersja długu na kapitał własny, umorzenie długu itp.). Dokładna analiza kredytowa oraz obiektywny osąd bankowca są wymagane, aby dokonać odpowiedniego rozróżnienia (zob. poniższy cytat).
Kupowanie czasu
W teorii spółka może mieć problemy natury czysto finansowej, a wtedy rozwiązanie też powinno być czysto finansowe. Jednakże nie zdarza się to często i banki muszą poznać inne przyczyny, co powoduje, że odroczenie spłaty długu staje się sposobem na kupienie czasu; jeżeli kierownictwo nie potrafi zidentyfikować źródła problemu ani przedstawić planu szybkiego rozwiązania z wykorzystaniem dostępnych zasobów w ramach restrukturyzacji, lepiej przeprowadzić likwidację takiej spółki.
T.H. Donaldson, How to Handle Problem Loans, 1986, s. 156
