Testy finansowe

Zobowiązanie w umowie kredytowej, które nakłada na kredytobiorcę obowiązek spełnienia
określonych minimalnych kryteriów wyników finansowych. Progi, którymi zwykle są wskaźniki finansowe, ustala się i negocjuje tak, aby odpowiadały warunkom każdej spółki. Częstym kryterium jest tu wykorzystanie wskaźników firm o porównywalnym statusie. Testy finansowe zwykle odpowiadają na pytania o wypłacalność, płynność i zdolność do obsługi długu. Typowe przykłady zawiera poniższa tabela:

Jeżeli kredytobiorca nie osiągnie minimalnych określonych progów, następuje niewywiązanie się z umowy, co z kolei pozwala wierzycielowi egzekwować prawa wierzyciela. Jednak w praktyce większość kredytodawców uważa testy finansowe za sygnał ostrzegawczy o możliwych kłopotach. Zamiast domagać się przyspieszenia spłaty, wywiera się na pożyczkobiorcę presję, aby naprawił problem tkwiący u podstaw, w przeciwnym razie później poniesie poważne konsekwencje. Testy finansowe bazują na dokładnych i terminowych (zwykle kwartalnych, niekiedy zaś miesięcznych) sprawozdaniach finansowych. Często stosowane jest oświadczenie o przestrzeganiu warunków, przez co w rezultacie kredytobiorca monitoruje się sam.

Uprawnienie

Warunki umowy kredytowej – szczególnie dotyczące wskaźników – są użytecznym narzędziem ochrony banku przed pogorszeniem sytuacji kredytowej dłużnika. Wprawdzie same w sobie nie zmieniają prawdopodobieństwa takiego pogorszenia (choć można twierdzić, że bywa i tak), ale zależnie od okoliczności uprawniają bank do podjęcia niezbędnych działań. (…) Bank stosujący takie podejście wykorzystuje wskaźniki w ramach swoich ogólnych wysiłków na rzecz zdobycia informacji o działalności firmy. Chce podejmować odpowiednie decyzje i służyć klientowi konstruktywną radą, jeśli przedsiębiorstwo będzie potrzebowało wsparcia banku.

T.H. Donaldson, Thinking about Credit, 1988, s. 68