Wyczerpywanie się zasobów naturalnych, rozliczanie w rachunkowości
Sposób odzwierciedlania w rachunkowości stopniowego uszczuplania stanu zasobów naturalnych w wyniku ich eksploatacji lub naturalnych ubytków. Koszt wyczerpywania zasobów stanowi w przypadku przemysłu wydobywczego odpowiednik kosztu amortyzacji. Za przykład mogą tu służyć złoża ropy naftowej wyczerpywane w miarę ich wydobywania. Zgodnie z zasadą współmierności przychodów i kosztów, w przypadkach takich wartość bilansowa przedmiotowego składnika aktywów powinna zostać zmniejszona przez odnotowanie kosztu w rachunku zysków i strat. Stopień wyczerpania zasobów jest zazwyczaj proporcjonalny do zmian w fizycznym rozmiarze złoża (co może komplikować sprawę, jeżeli wielkość pozostałego zapasu nie jest znana). Inna kwestią jest łączna kwota kosztu wyczerpywania się zasobów w czasie. „Rozliczanie wyczerpywania się zasobów naturalnych” odnosi w koszty wydatki bieżące, obejmujące wydatki na rozpoznawania potencjalnych złóż zasobów naturalnych, które po zbadaniu okazały się puste. Wyczerpywanie się „wartości odkrycia” pomniejsza wartość rynkową kapitałów rezerwowych w momencie odkrycia (dla zachowania spójności, w oparciu o aktualizację wyceny nieruchomości wykazaną w bilansie).
