Podstawowa zasada rachunkowości
Zasada ciągłości jest to jedna z podstawowych zasad rachunkowości, zgodnie z którą pozycje o podobnym charakterze powinny być ujmowane w sposób jednolity – nie tylko w trakcie jednego okresu obrotowego, ale również w okresach kolejnych. Oznacza to, że przyjęte zasady rachunkowości powinno się stosować konsekwentnie. Zasada ciągłości umożliwia dokonywanie logicznych porównań na przestrzeni czasu. Wszelkie odstępstwa mogą stanowić przyczynę zastrzeżenia opinii z badania sprawozdania finansowego i muszą zostać ujawnione.
Ustawa o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. formułuje tę zasadę w art. 5 ust. 1:
- Przyjęte zasady (politykę) rachunkowości należy stosować w sposób ciągły, dokonując w kolejnych latach obrotowych jednakowego grupowania operacji gospodarczych, wyceny aktywów i pasywów, w tym także dokonywania odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych, ustalania wyniku finansowego i sporządzania sprawozdań finansowych tak, aby za kolejne lata informacje z nich wynikające były porównywalne. Wykazane w księgach rachunkowych na dzień ich zamknięcia stany aktywów i pasywów należy ująć w tej samej wysokości, w otwartych na następny rok obrotowy księgach rachunkowych.
