Historia waluty – Euro €

3070

Euro jest jedną z najczęściej oglądanych walut na świecie. Jako oficjalny pieniądz w obiegu aż w 19 krajach Unii Europejskiej, ruch globalnych rynków finansowych jest głównym graczem.

Co ciekawe, euro jest stosunkowo „młodą” walutą w porównaniu z innymi walutami i udało mu się znaleźć się wśród najważniejszych na świecie.

Historia waluty € – euro

Euro zostało oficjalnie wprowadzone w styczniu 1999 roku. Do końca letnich miesięcy 2002 r. stare waluty zostały zastąpione w kilku krajach. W miarę jak coraz więcej krajów europejskich zdecydowało się na przyjęcie euro, jego zasięg stale się powiększał na przestrzeni lat.

Niezależnie od tego, czy używacie euro, słyszeliście o nim, czy też handlujecie nim, istnieje pięć interesujących faktów, o których być może dotychczas nie słyszeliście.

1951 Europejska Wspólnota Węgla i Stali (EWWiS)

Belgia, Francja, Niemcy, Włochy, Luksemburg, Niderlandy, Niemcy Zachodnie i Włochy postanowiły stworzyć wspólny rynek węgla i stali podlegający regulacjom ponadnarodowym. Celem było uniemożliwienie państwom samodzielnego decydowania, czy wykorzystywać węgiel i stal do produkcji broni, a tym samym zachowanie trwałego pokoju po dwóch wojnach światowych. Utworzenie EWWiS było kamieniem milowym i początkiem integracji gospodarczej oraz pierwszym krokiem w kierunku stworzenia jednolitego rynku. Następnie, opierając się na sukcesie EWWiS, te sześć krajów postanowiło zintegrować inne sektory gospodarki w celu usunięcia barier handlowych i stworzenia wspólnego rynku. Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG) i Europejska Wspólnota Energii Atomowej (Euratom) zostały utworzone w 1957 roku.

1970 Raport Wernera

Przywódcy europejscy powołali grupę wysokiego szczebla pod przewodnictwem Pierre’a Wernera, ówczesnego premiera Luksemburga, w celu omówienia sposobów osiągnięcia unii gospodarczej i walutowej (UGW) w ciągu dziesięciu lat. Grupa opublikowała swój raport w październiku 1970 roku.

1979 Europejski System Walutowy

Prace nad Unią Gospodarczą i Walutową zyskały nową siłę wraz z utworzeniem Europejskiego Systemu Walutowego i Europejskiej Jednostki Walutowej (ECU), wirtualnej waluty używanej jako jednostka rozliczeniowa. W ramach europejskiego systemu walutowego państwa członkowskie zgodziły się na utrzymanie swoich walut w ramach pewnego „marginesu wahań”. Był to początek mechanizmu kursów walutowych.

1989 Komitet Delorsa: „jeden rynek, jedna waluta”

Sukces europejskiego systemu walutowego przyspieszył dyskusje między państwami UE na temat ustanowienia unii gospodarczej i walutowej (UGW). Powołano tak zwany komitet Delorsa w celu zbadania, jakie konkretne środki są potrzebne do wprowadzenia wspólnej waluty. Punktem kulminacyjnym prac komitetu Delorsa było sprawozdanie, w którym zaproponowano działania na rzecz unii gospodarczej i walutowej.

1990 Swobodny przepływ kapitału

Pierwszy etap UGW: zniesienie wszelkich ograniczeń w przepływie kapitału między państwami członkowskimi.

1992 Traktat z Maastricht

W 1992 r. przywódcy państw europejskich podpisali w holenderskim mieście Maastricht Traktat o Unii Europejskiej. Ten nowy traktat zawiera postanowienia niezbędne do realizacji unii gospodarczej i walutowej (UGW). Przywódcy państw członkowskich uzgodnili kryteria, które każde państwo członkowskie musi spełnić, aby przyjąć wspólną walutę.

1994 Europejski Instytut Walutowy

Druga faza unii gospodarczej i walutowej: utworzono Europejski Instytut Walutowy (EIW) we Frankfurcie. EMI przeprowadził wszystkie prace przygotowawcze, aby umożliwić EBC przejęcie odpowiedzialności za politykę pieniężną w strefie euro. Polityka pieniężna staje się coraz bardziej skoordynowana, a konwergencja gospodarcza została wzmocniona.

1998 Europejski Bank Centralny

W dniu 1 czerwca 1998 r. Europejski Bank Centralny (EBC) rozpoczął działalność operacyjną we Frankfurcie, zastępując EIW. EBC jest centralnym elementem Eurosystemu i Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC) oraz wszystkich krajowych banków centralnych państw członkowskich UE.

1998 Nowa waluta – euro

Trzeci etap Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW): po dziesięciu latach przygotowań kursy wymiany są nieodwołalnie ustalane przez 11 uczestniczących państw członkowskich UE w dniu 1 stycznia 1999 r. Krajowe banki centralne przekazują swoje uprawnienia w dziedzinie polityki pieniężnej Europejskiemu Bankowi Centralnemu. Euro jest wprowadzane jako waluta rachunkowa na rynkach finansowych i jest wykorzystywane do płatności elektronicznych. Euro staje się oficjalną walutą Austrii, Belgii, Finlandii, Niemiec, Francji, Włoch, Irlandii, Luksemburga, Niderlandów, Portugalii i Hiszpanii. W 2001 r. Grecja stała się dwunastym krajem, który wprowadził euro.

2002 Euro wchodzi do obiegu

Po trzech latach stosowania euro jako waluty księgowej obok walut krajowych, 12 państw wymienia banknoty i monety krajowe na banknoty i monety euro. Jest to największa w historii wymiana waluty krajowej na euro.

2007 Słowenia przystępuje do strefy euro.

2008 Cypr i Malta przystępuje do strefy euro.

Światowy kryzys finansowy i reakcja UE

Światowy kryzys gospodarczy i finansowy, który dotyka również strefę euro, wybucha w 2008 roku. Dotyczy to w szczególności niektórych krajów, takich jak Cypr, Grecja, Irlandia, Portugalia i Hiszpania. Instytucje UE podejmują szybkie działania w celu udzielenia tym krajom pomocy finansowej oraz wzmocnienia zarządzania i odporności unii gospodarczej i walutowej (UGW). W nadchodzących latach podejmowanych jest szereg ważnych inicjatyw, w tym europejski mechanizm stabilności, europejski semestr i unia bankowa.

2009 Słowacja przystępuje do strefy euro.

2011 Estonia przystępuje do strefy euro.

2012 „EBC jest gotowy zrobić wszystko, co trzeba, aby zachować euro”

W lipcu 2012 roku prezes Europejskiego Banku Centralnego Mario Draghi wygłosił następujące oświadczenie, aby przywrócić zaufanie rynku i wesprzeć kraje strefy euro dotknięte kryzysem: „EBC jest gotów zrobić wszystko, co w jego mocy, aby zachować euro. I proszę mi wierzyć, że te działania będą wystarczające. Oświadczeniu towarzyszyła seria środków mających na celu przywrócenie zaufania i zapewnienie właściwego funkcjonowania rynków finansowych. Ta natychmiastowa reakcja ze strony EBC – wraz z płynnością banków, niskimi stopami procentowymi i późniejszymi inicjatywami, takimi jak program ilościowego łagodzenia skutków zakupu obligacji – wspiera wzrost gospodarczy w całej strefie euro i umożliwia obniżenie inflacji do blisko 2%. Zdecydowane działania Unii Europejskiej i jej państw członkowskich umożliwiają Europie powrót na ścieżkę wzrostu i dobrobytu.

2014 Łotwa przystępuje do strefy euro.

Jednolity system nadzorowania banków w Europie

Nadzór nad bankami w krajach strefy euro sprawowany jest za pośrednictwem jednolitego mechanizmu nadzorczego, za który odpowiedzialny jest Europejski Bank Centralny. Europejski nadzór bankowy ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa banków w europejskim sektorze bankowym (a zatem również pieniędzy obywateli).

2015 Litwa przystępuje do strefy euro.

Od 2015 r. – Pogłębianie unii gospodarczej i walutowej

W czerwcu 2015 r. przewodniczący pięciu instytucji europejskich – Komisji Europejskiej, Rady Europejskiej, Europejskiego Banku Centralnego, Parlamentu Europejskiego i Eurogrupy – przedstawili swoją wizję pogłębienia unii gospodarczej i walutowej, tak zwane „sprawozdanie pięciu przewodniczących”. Ich pomysły zostały rozwinięte w 2017 r. w kilku dokumentach otwierających debatę. Prace rozpoczyna pakiet w sprawie pogłębienia UGW zaproponowany przez Komisję w grudniu 2017 r., który obejmuje dalsze działania na rzecz zwiększenia jedności, skuteczności i demokratycznej odpowiedzialności UGW oraz dopełnienia unii bankowej.

W 2015 r. Komisja Junckera przedstawia również plan inwestycyjny dla Europy w celu pobudzenia inwestycji, wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Komisja przedstawia również plan stworzenia prawdziwego jednolitego rynku kapitałowego w UE – unii rynków kapitałowych.

5 faktów, których nie wiedziałeś o euro

Rozmowy na temat euro rozpoczęły się już w latach 60.

Chociaż euro zostało wprowadzone dopiero w latach 90-tych, dyskusje na ten temat toczą się od lat 60-tych, kiedy to członkowie Wspólnoty Europejskiej spotkali się, aby zainicjować inicjatywę UGW. Jednak dopiero w 1992 r. podpisano traktat z Maastricht, w którym oficjalnie ustanowiono zasady zarządzania systemem wspólnej waluty.

Na początku wspólną walutę wprowadziło tylko 12 państw

Pierwszymi krajami, które przyjęły euro, były Belgia, Niemcy, Luksemburg, Finlandia, Hiszpania, Portugalia, Grecja, Włochy, Austria, Irlandia, Francja i Holandia.

Symbol euro wywodzi się z greckiej litery

Chociaż Grecja była pierwszym krajem, który zaczął mówić o odejściu ze strefy euro, to prawdą jest i będzie, że symbol tej waluty, €, nawiązuje do greckiej litery epsilon ε. Znak ten został zaadaptowany poprzez wprowadzenie dwóch poziomych kresek przecinających w środku literę.

Chociaż Grecja była pierwszym krajem, który zaczął mówić o opuszczeniu strefy euro, prawda jest i będzie taka, że symbol euro, €, odnosi się do greckiej litery epsilon ε. Symbol ten został dostosowany poprzez wprowadzenie dwóch poziomych linii w środku litery.

9 państw należących do UE nie wprowadziło euro

Dania, Bułgaria, Chorwacja, Republika Czeska, Węgry, Polska, Rumunia, Szwecja i Wielka Brytania to dziewięć krajów, które nie zdecydowały się na wprowadzenie euro. Wielka Brytania jest w trakcie negocjowania sposobu wyjścia z bloku, co ma potrwać około dwóch lat.

Banknoty euro reprezentują państwo i Unię Europejską.

Na jednej stronie banknotu euro znajduje się standardowy nadruk dla wszystkich nadruków, a na drugiej – nadruk specyficzny dla danego kraju.

Euro jest używane przez jeden z największych bloków gospodarczych na świecie. Z tego powodu tylko dolar amerykański jest ważniejszy od euro pod względem znaczenia w handlu międzynarodowym i statusu rezerwy.