Pogląd, że istnieje preferowana kolejność wyboru różnych źródeł kapitału długoterminowego. Firmy dążą do odpowiedniego wyboru i uciekają się do stosunkowo droższego kapitału tylko wtedy, gdy mają zbyt dużą dźwignię finansową (tj. są niedokapitalizowane) lub są w dobrej sytuacji (tj. mają przed sobą lukratywne projekty).
Powyższa hierarchia zależy od utrzymywanej optymalnej struktury kapitałowej, która minimalizuje średni ważony koszt kapitału, co z kolei odzwierciedla optymalną relację między zadłużeniem o niskim koszcie a podwyższonym ryzykiem niewypłacalności wynikającym z zadłużenia.
