Rachunkowość w wartości bieżącej

1556

Rachunkowość w wartości bieżącej

Technika rachunkowości według zachowania kapitału stosowana do pomiaru zysków realnych w okresie inflacji. Aby skorygować bilans, wartości aktywów rzeczowych koryguje się przy zastosowaniu odpowiedniego wskaźnika cen. Aktywa pieniężne (np. środki pieniężne i należności) oraz zobowiązania pieniężne nie są indeksowane, ponieważ stanowią pozycje umowne nie podlegające wpływowi inflacji. Wartość kapitału własnego to po prostu kwota pozostała, odzwierciedlająca wyższą wartość aktywów trwałych. Końcowym efektem korekt bilansowych ma być zwiększenie kapitału własnego dla odzwierciedlenia wyższych wartości bilansowych, po odliczeniu stałych zobowiązań. W krótkim okresie, istnienie aktywów i zobowiązań pieniężnych nie ma żadnego bezpośredniego wpływu na kapitał własny. W miarę upływu czasu, przedsiębiorstwo będzie jednak osiągać zysk na zobowiązaniach pieniężnych, ponieważ będzie dokonywać płatności umownych z tytułu odsetek i kapitału w „tańszej” walucie. Rachunek zysków i strat w rachunkowości w wartości bieżącej jest znacznie bardziej skomplikowany. Podobnie jak każdy rachunek zysków i strat, musi on zapewnić uzgodnienie kapitału własnego otwarcia i zamknięcia. W tym celu można zastosować dwa odmienne podej- ścia. Wariant amerykański pozwala na ujęcie zysków nominalnych na aktywach trwa- łych w zysku netto. Dla kontrastu, w wariancie brytyjskim zyski z takich aktywów nie wchodzą do zysku netto, więc podejście to bardziej rygorystycznie weryfikuje zachowanie kapitału. Oba warianty redukują zysk netto wykazany w rachunkowości opartej na koszcie historycznym na podstawie ogólnego ustalenia, że inflacja obniża rentowność. Rachunkowość w wartości bieżącej jest skomplikowana, a ponadto brakuje powszechnego konsensusu odnośnie do sposobu wyliczeń. Zazwyczaj ogranicza się ją do dokonania odpowiedniego ujawnienia w informacji dodatkowej do sprawozdania. Ponieważ w najbardziej uprzemysłowionych krajach inflacja została opanowana, rachunkowość w wartości bieżącej przestała być powszechnie stosowana.