Wycena na podstawie modelu
Praktyka wyceniania instrumentów finansowych za pomocą modeli finansowych, które próbują oszacować rzeczywistą wartość, zazwyczaj bieżącą wartość netto prawdopodobnego przepływu środków pieniężnych. Zasady rachunkowości stanowią obecnie, żeby instrumenty finansowe były księgowane według swojej wartości godziwej. Ponieważ zmiany są wyceniane na podstawie modelu, niezrealizowane straty i zyski są od razu uznawane. Ideałem jest wycena według wartości rynkowej transakcyjnej, jednak skomplikowane pozagiełdowe instrumenty finansowe zazwyczaj nie mają rynków, na których prowadzony jest nimi aktywny handel. To oznacza, że takie związane z rynkiem przybliżenia jak wartości transakcyjne podobnych instrumentów lub wartość aktywów, na których są oparte, mogą być rozwiązaniem alternatywnym, gdy nie ma lepszego. Jednak w okresach napięć rynkowych i braku płynności nawet takie pośrednie poziomy odniesienia mogą zniknąć. Wówczas banki i regulatorzy muszą uciec się do wyceny hipotetycznej, wynikającej z modeli finansowych. Księgowanie na podstawie modelu wykazuje wszelkiego rodzaju braki w dokładności mierzenia oraz potencjalną stronniczość. Ale w duchu powiedzenia Keynesa, że „lepiej mieć w przybliżeniu rację, niż całkowicie się mylić”, modele finansowe muszą być zastosowane zamiast innych mało zadowalających alternatyw.
