Oferta przetargowa
Oferty przetargowe były po raz pierwszy sporządzane przez rządy sprzedające swoje papiery warto- ściowe. Na rynku podawano orientacyjną cenę sprzedaży. Potencjalni nabywcy odpowiadali, określając ilość, jakiej oczekiwaliby za podaną cenę (zgodnie z wcześniejszą umową ich oferta, w przeciwieństwie do ceny sprzedającego, by- ła wiążąca). Co działo się, gdy popyt był niewystarczający (tj. cena była za wysoka)? Jako że oferta uwarunkowana była koniecznością sprzedaży całkowitej, można ją było wycofać. Wówczas można było zaoferować nową, niższą cenę. W ten sposób następowało sprawdzanie rynku, a cena rozliczeniowa ustalona zostałaby metodą prób i błędów. W podobny sposób firmy mogą korzystać z ofert przetargowych do spłaty długu pozostającego w obrocie na rynku wtórnym. W sytuacji wzrostu stóp procentowych od momentu emisji wartość rynkowa długu o stałym oprocentowaniu spadnie. Stanowi to okazję do uzyskania korzyści, gdy możliwe jest umorzenie wyższej kwoty nominalnej długu. Jest to manewr wart przeprowadzenia, jeśli przedsiębiorstwo ma wolne środki pieniężne, jeśli bowiem musi je pożyczyć na wyższy procent, korzyść zostanie zniwelowana przez wyższe koszty odsetkowe w przyszłości. Oferty kupna są także stosowane w programach skupu akcji. Źródłosłów: francuskie słowo „tendre” = ‘oferować’.
Oferta w przetargu publicznym
Ofera zakupu akcji adresowana do wszystkich, w przeciwieństwie do emisji niepublicznej adresowanej do wybranej grupy inwestorów instytucjonalnych. Zgodnie z prawem oferta w przetargu publicznym wymaga przedstawienia prospektu oraz rejestracji akcji w organach regulacyjnych dla papierów wartościowych. Wymaga również zaproponowania tej samej ceny wszystkim posiadaczom, niezależnie od tego, czy posiadają pakiety kontrolne.
Oferta wrogiego przejęcia
Oferta kupna akcji spółki przez inną spółkę, której sprzeciwia się zarząd przejmowanej spółki. Opór taki może być spowodowany chęcią podbicia ceny oferty (korzystna taktyka dla akcjonariuszy spółki – obiektu przejęcia) lub obawami o osobiste interesy aktualnego kierownictwa (patrz konflikt w stosunkach agencyjnych). Opór może zostać wyrażony w kampanii promocyjnej mającej przekonać akcjonariuszy, że perspektywy na przyszłość (być może po odpowiedniej restrukturyzacji) będą jaśniejsze, jeśli spółka ta zachowa niezależność. Kolejną formą przeciwstawienia się konkretnej ofercie jest przyciągnięcie alternatywnego nabywcy odgrywającego rolę białego rycerza (czyli bohaterskiego obrońcy). Mniej akceptowalną taktyką jest stosowanie trujących pigułek mających zniszczyć atrakcyjność spółki dla składających ofertę, co ostatecznie przynosi szkodę interesom akcjonariuszy. Trujące pigułki są obecnie zakazane lub odradzane w najbardziej postępowych systemach inwestorskich. Patrz również najeźdźca korporacyjny.
