Toksyczne aktywa (żargon)
Szerokie określenie wszelkiego rodzaju inwestycji instytucji finansowych, które są skomplikowane, spekulacyjne, z natury trudne do wyceny, podlegają księgowaniu według aktualizowanej wartości rynkowej oraz – co najważniejsze – podważają zaufanie rynku do ich posiadaczy. Nasuwa się konotacja „trujące”, ponieważ mogą one zarazić skądinąd zdrowe bilanse, powodując „śmierć”, tj. niewypłacalność. Toksyczne aktywa są często kojarzone z instrumentami CDO, które były używane do sekurytyzowania substandardowych kredytów hipotecznych w okresie poprzedzającym kryzys kredytowy lat 2007–2009. Warunki na rynku kredytów hipotecznych pogorszyły się najpierw w USA wraz z gwałtownym wzrostem stopy przeterminowania i masowym przejmowaniem przez banki obciążonych nieruchomości. Zaskakujące, że biorąc pod uwagę ich niewątpliwy rating kredytowy, nawet bezpieczne pakiety papierów CDO wykazywały oznaki utraty wartości. Tymczasem rynek wtórny CDO został poddany restrykcjom (ze względu na regulacje posiadanie CDO zostało ograniczone głównie do banków i innych instytucji finansowych). Jeśli zdesperowany bank próbował pozbyć się toksycznych aktywów, było niewielu kupców, o ile w ogóle mógł ich znaleźć. A te toksyczne aktywa, które były sprzedawane, uzyskiwały bardzo wysokie dyskonto. Wobec ucieczki w poszukiwaniu jakości, gdy nikt nie chciał nawet dotknąć czegokolwiek, co pachniało ryzykiem, ceny rynkowe wpadły w samonapędzający się spadek. To nie był koniec złych wieści. Ze względu na zasady księgowania według wartości godziwej bieżąca wartość toksycznych aktywów nie pozostawała bez wpływu na nie cen rynkowych. Wynikające z tego odpisy powodowały jeszcze większe straty nawet wtedy, gdy toksyczne aktywa nie by- ły przeznaczone na sprzedaż. Strach przed bankami zapchanymi toksycznymi aktywami był tak wielki, że w szczycie kryzysu międzybankowe rynki kredytowe przestały funkcjonować. Bardzo możliwe, że toksyczne aktywa mają rzeczywistą wartość, która jest o wiele większa niż bieżąca kwota bilansowa zaksięgowana według wartości godziwej. Ale wobec braku płynnego rynku, co stara się złagodzić Program Ratunkowy Zagrożonych Aktywów, banki mogą tylko czekać na korzystniejsze warunki rynkowe.
