Nieuczciwi inwestorzy giełdowi

1907

Oszust – ponadczasowa i ambiwalentna postać – występuje w wielu odmianach. Najczęściej kojarzy się z bohaterami przygód, kowbojami, poszukiwaczami skarbów, a nawet … przemytnikami kosmosu. Ale rzadko ten termin odnosi się do inwestorów giełdowych lub traderów. Dlaczego? Najprawdopodobniej dlatego, że świat rynku finansowego jest światem zasad i zasad. Nie ma miejsca na nieuczciwość. Nie jest jednak tajemnicą, że nawet tutaj mamy do czynienia z tym zjawiskiem. Nieuczciwi inwestorzy giełdowi są jak tykanie bomb czasowych, które mogą spowodować straty w wysokości milionów dolarów w ciągu minuty. Fanatyczni spekulanci, ubrani w idealnie dopasowane garnitury, działają w ukryciu, bezkarnie przeprowadzając kolejne transakcje – o ile … wszystko tracą.

Oto ośmiu słynnych traderów, którzy posunęli się o krok za daleko.

Nick Leeson

Nick Leeson był prawdopodobnie na najwyższym miejscu na naszej liście nieuczciwych inwestorów, ponieważ udało mu się zbankrutować bank. Barings Bank, najstarszy bank inwestycyjny w Wielkiej Brytanii, zbankrutował po serii ryzykownych i niezabezpieczonych inwestycji. Straty sięgnęły 827 milionów funtów. Trzeba jednak przyznać, że pracując pod szyldem Barings Bank Leeson udało się sporo zarobić. W 1992 r. Przyniósł mu 10% całkowitego zysku netto. Po pięciu latach więzienia został dyrektorem klubu piłkarskiego Galway United.

Jerome Kerviel

Francuz Jerome Kerviel został aresztowany na początku 2008 r. Po tym, jak francuski rząd odkrył ogromne oszustwo, które miało miejsce na tylnym etapie Societe General Bank – jednego z największych banków w państwie. Kerviel zajmowała się kontraktami futures na indeksy europejskie, w szczególności arbitrażem między tymi kontraktami. Problem polegał na tym, że wykorzystywał aktywa banku, nie mówiąc o tym nikomu. Został skazany na trzy lata więzienia.

Yasuo Hamanaka

Yasuo Hamanaka był bardzo wszechstronnym przestępcą. Specjalizował się w zmowach cenowych, oszustwach i innych fałszerstwach. Sława – a może lepiej pisać o kompromisie – przyniosła mu miedź. Kiedy się skończyło, okazało się, że Hamanaka kosztował Sumimoto Corporation, swojego pracodawcę, oszałamiającą kwotę 1,6 miliona dolarów. W 1997 r. Został skazany na siedem lat więzienia. Swoje oszustwo zawdzięcza kolorowemu pseudonimowi – „Mr. Five Percent” (Mr. Five Percent). Podobno kiedyś kontrolował właśnie taką część rynku miedzi

Peter Young

Pisze się książki o takich osobach jak Peter Young. Jako pracownik Morgan Grenfell Asset Management kontrolował (on lub … to wyjaśni za chwilę) 10% aktywów inwestycyjnych. I tutaj zaczyna się przynajmniej dziwnie. Na przesłuchaniu wyglądał na przebranego za kobietę i ujawnił, że chce zmienić płeć. Został uznany za szalonego, a zarzuty przeciwko niemu zostały wycofane.

Toshihide Iguchi

Były dyrektor wykonawczy Daiwa Bank przyznał się do winy na 30-stronicowy liście. Pisał o nieautoryzowanych transakcjach na obligacjach, które ostatecznie kosztowały Daiwa Bank 1,1 miliarda dolarów. Sprawa Iguchi trwała długo i przeprowadziła w tym czasie 30 000 nielegalnych transakcji. W 1996 r. Został skazany na cztery lata więzienia i grzywnę w wysokości 2,6 miliona dolarów.

Bruno Michel Iksil

Kolejnym oszustem o fajnym przezwisku – „London Whale” (który biorąc pod uwagę wskaźnik masy ciała można uznać za zniewagę) – jest Bruno Michel Iksil, który w 2012 roku doprowadził giganta finansowego JP Morgana do utraty 4 miliardów dolarów, narażając bank na duże ekspozycje w segmencie CDS (swapy ryzyka kredytowego), tj. produkty ubezpieczające ryzyko kredytowe. W śledztwie przeciwko Iksilowi brało udział tysiąc osób, a z powodu braku systemu kontroli wewnętrznej sam JP Morgan miał kłopoty.

Brian Hunter

Brian Hunter jest autorem największego upadku funduszu hedgingowego w historii – Amaranth Advisors stracił 6,5 miliarda dolarów w 2006 roku. Hunter skoncentrował się na zwiększeniu różnicy między cenami kontraktów futures na gaz ziemny. Federalna Komisja Regulacji Energetyki przy spółce CFTC oskarżyła Briana o manipulowanie cenami gazu ziemnego. Hunter otworzył długą pozycję w funduszu na zimowe kontrakty na gaz, a jego celem było przyniesienie zysków inwestorom. Jednak przeliczył się ze swoją prognozą i oszalał na punkcie wielkości stanowiska, dlatego został oskarżony o nieuczciwość.

John Rusnak

Znamy wiele historii o ludziach, którzy zaginęli. Jeszcze bardziej znamy historie ludzi, którzy zniknęli z pieniędzmi. Jednak wśród nich niewiele można znaleźć o tych, które zniknęły z 700 milionami dolarów w kieszeni. Tak stało się z Johnem Rusnakiem na początku 2002 roku. Kiedy rozpoczęło się dochodzenie, stało się jasne, że przez długi czas próbował ukryć straty setek milionów dolarów poniesione w wyniku deprecjacji jena względem dolara. W tym celu wykuł tysiące dokumentów. Rusnak przekroczył swój limit operacyjny około trzy tysiące razy … Za nieostrożność został skazany na siedem lat więzienia.

Przestrzeganie zasad i reguł może nie być szczególnie ekscytujące, ani nie przynosi oszałamiających zysków, ale na pewno nie trafisz do więzienia. Ze wszystkich powyższych historii wynika następujący wniosek: „Nie próbuj robić tego w domu”.