Centralny Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych (CRBR)

767

Centralny rejestr rzeczywistych beneficjentów (CRBR) to system, w którym gromadzone i przetwarzane są informacje o rzeczywistych beneficjentach, tj. o osobach fizycznych sprawujących bezpośrednią lub pośrednią kontrolę nad firmą.

Jednym z głównych zadań CRBR jest przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Posiadanie dokładnych i aktualnych danych o faktycznych beneficjentach jest kluczowe dla zwalczania tych zjawisk, ponieważ zapobiega przestępcom ukrywającym swoją tożsamość w złożonej strukturze korporacyjnej. Publiczny charakter rejestru, umożliwiający bezpłatny dostęp do informacji na temat rzeczywistych beneficjentów, zapewnia również większą kontrolę informacji przez społeczeństwo obywatelskie i przyczynia się do wzrostu zaufania do rynku finansowego i uczestników gospodarczych.

Jakie dane zawiera CRBR

Rejestr gromadzi dane dotyczące beneficjentów rzeczywistych firm:

  • jawnych,
  • spółki komandytowe,
  • spółki komandytowo-akcyjne,
  • z ograniczoną odpowiedzialnością;
  • proste spółki akcyjne (od 1 marca 2020 r.)
  • spółki akcyjne, z wyjątkiem spółek publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 623) .

Kto jest prawdziwym beneficjentem firmy?

Są to osoby fizyczne:

  • sprawowanie bezpośredniej lub pośredniej kontroli nad spółką za pomocą jej uprawnień, które wynikają z okoliczności prawnych lub faktycznych, umożliwiając jej wywieranie decydującego wpływu na działalność lub działalność spółki, lub
  • w imieniu których nawiązywane są stosunki gospodarcze lub przeprowadzana jest okazjonalna transakcja.

W przypadku spółki – osoby prawnej, innej niż spółka, której papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, z zastrzeżeniem wymogów dotyczących ujawniania informacji zgodnie z prawem Unii Europejskiej lub odpowiednim prawem kraju trzeciego, faktycznym beneficjentem spółki jest:

  • osoba fizyczna będąca akcjonariuszem spółki, która ma prawo własności ponad 25% całkowitej liczby akcji tej osoby prawnej,
  • osoba fizyczna posiadająca więcej niż 25% ogólnej liczby głosów w organie stanowiącym spółki, również jako zastawnik lub użytkownik, lub na podstawie umów z innymi osobami uprawnionymi do głosowania,
  • osoba fizyczna sprawująca kontrolę nad osobą prawną lub osobami prawnymi wspólnie uprawnionymi do posiadania ponad 25% ogólnej liczby akcji spółki lub posiadająca łącznie ponad 25% ogólnej liczby głosów w organie zarządzającym spółką, również jako zastawnik lub użytkownik, lub na podstawie umów z innymi osobami uprawnionymi do głosowania,
  • osoba fizyczna sprawująca kontrolę nad spółką, mająca wobec niej prawa, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 37 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2019 r. Poz. 351), lub
  • osoba fizyczna zajmująca wyższe stanowisko kierownicze w organach spółki w przypadku udokumentowanej niemożności ustalenia lub wątpliwości co do tożsamości osób fizycznych, o których mowa w powyższych punktach, oraz w przypadku braku podejrzenia prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu.

Ustawa określa jeszcze dwa przypadki, w których instytucje obowiązane identyfikują faktycznych beneficjentów swoich klientów:

  • w przypadku klienta będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, wobec którego nie przyjmuje się przesłanek ani okoliczności, które mogłyby wskazywać na kontrolę nad nim przez inną osobę fizyczną lub osoby fizyczne, że taki klient jest również rzeczywistym beneficjentem,
  • w przypadku klienta powierniczego zakłada się, że faktycznym beneficjentem jest założyciel, powiernik, przełożony (jeśli został ustanowiony), beneficjent i / lub inna osoba sprawująca kontrolę nad trustem.

Jednak w tych przypadkach informacje na temat faktycznych beneficjentów (trustów i osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) nie są przekazywane do centralnego rejestru rzeczywistych beneficjentów. Pełna definicja faktycznego właściciela znajduje się w art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. O przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2019 r. Poz. 1115 ze zm.).