Renta (starofrancuskie)

1083

Obligacje wieczyste (dla któ- rych wypłacane są tylko odsetki) emitowane przez rząd. W latach 1850–1914 Giełda Paryska była centrum światowego rynku. Paryż był centrum ówczesnego rynku światowego. Początki francuskich rent sięgają restytucji przez rząd majątku skonfiskowanego podczas rewolucji francuskiej. Do 1900 roku zadłużenie Francji z tytułu rent 6-krotnie przekraczało wartość rocznego budżetu kraju (źródło: Michel Fleuriet The Art of Finance, s. 180). Dla porównania, w 2009 roku dług publiczny USA wynosił ok. 100% PKB tego kraju, lub inaczej – 4-krotność jego budżetu. Licząc również renty niemieckie i rosyjskie, łączna wartość rent notowanych na Giełdzie Paryskiej wynosiła 70 miliardów złotych franków. W czasie chaosu I wojny światowej (w okresie od 1907 do 1928 roku frank stracił prawie 90% wartości) i w wyniku nieuznania zadłużenia caratu przez bolszewików rynek rent uległ załamaniu. Osoby zamożne (rentierzy) żyjące z dochodu z odsetek z bogaczy nagle stały się biedakami, co było powodem tradycyjnej awersji Francuzów do rynków finansowych. Patrz również pierwszorzędne papiery wartościowe.