Próba znalezienia równowagi pomiędzy korzyściami (transakcja, potrzeby zapobiegania itp.) płynącymi z utrzymania zapasu gotówki a kosztami (zazwyczaj koszty utraconych korzyści) braku spożytkowania gotówki w bardziej zyskowny sposób. Jeden z popularnych modeli traktuje gotówkę jak zapas. Gotówka otrzymana jest wykorzystana do zakupu płynnych papierów wartościowych, natomiast wydatki gotówki pochodzą z upłynnienia „pakietów” papierów wartościowych. Pakiety są wyliczane według wzoru na ekonomiczną wielkość zamówienia:
Kolejną wersją optymalnego salda gotówki jest model Millera-Orra. Saldo gotówki może rosnąć do wysokości górnego limitu; kiedy go przekroczy, nadwyż- ka jest automatycznie inwestowana w papiery wartościowe krótkoterminowe. Jeśli saldo gotówki spada poniżej dolnego limitu, zainwestowana gotówka jest upłynniana. Limity są ustalane według uznania zarządu oraz wzorów uwzględniających koszty utrzymania gotówki, koszty transakcji i wariancję przepływu gotówki.
